Drie redenen waarom we appen achter het stuur, terwijl we wel beter weten

Gepubliceerd: (2023-09-23)

We kunnen het mobieltje lastig loslaten in het verkeer. Afgelopen jaar is er voor bijna acht ton aan boetes uitgedeeld. Blijkbaar hebben verkeersdeelnemers grote moeite hun mobiele telefoon in de houder te laten. "Maar we zijn niet verslaafd aan ons mobieltje", zegt verslavingsdeskundige Harmen Beurmanjer van Novadic-Kentron.

"Ons mobiele telefoongebruik kan dwangmatig zijn. Dat is echt anders dan dat je eraan verslaafd bent", weet de verslavingsdeskundige. "Van alcohol en drugs krijg je een vele malen hoger 'shot' dopamine dan van voeding, seks, sociaal contact of je berichtjes op je telefoon. Drugs maken je fysiek afhankelijk en je telefoon maakt mentaal wat gestrest of onrustig. Dat is een groot verschil."

Ondanks dat we fysiek niet afhankelijk zijn van onze telefoon, vinden we het erg lastig om hem weg te zetten of in een houdertje te plaatsen zodra we aan het verkeer deelnemen. Volgens verslavingsdeskundige Harmen Beurmanjer zijn daar drie redenen voor.

1. Beloning
"Ieder berichtje bezorgt ons een kleine beloning in ons brein. 'Iemand wil mij iets vertellen. Iemand wil contact met mij.' Dit is een vorm van sociaal contact en daar is iedereen gevoelig voor. De een wat meer dan de ander. De apps op je telefoon zijn vaak zelfs zo ontwikkeld dat ze je beloningssysteem prikkelen. Het is niet raar dat je je verleid voelt om toe te geven aan binnenkomende berichten."

2. Missen
"Het piepje van een berichtje of de trilling van je toestel haalt je uit je concentratie. het zou wel eens heel belangrijk kunnen zijn wat de verzender wil laten weten. Misschien gaat de vergadering niet door of is de locatie veranderd. Misschien is er iets ergs gebeurd. Kortom: misschien mis je essentiële informatie. Dus uit angst iets te missen ga je kijken op je mobiel."

3. Zelfoverschatting
"Iedereen vindt van zichzelf dat hij voldoende gezond verstand heeft. Maar dat klopt niet, want anders zouden er veel minder ongelukken gebeuren en fouten gemaakt worden. Hoe vaak denken we niet 'dat gebeurt mij niet' of 'hoe stom kun je zijn?'. Zelf heb je namelijk niet door dat je een fout maakt, anders had je hem niet gemaakt. Bestuurders die slingerend over de weg rijden, hebben dat zelf niet in de gaten. Herken je de gedachte 'dat gebeurt mij niet'?"

Nu is voor een paar euro een houdertje voor de fiets of auto te koop. Waarom zit de telefoon dan toch vaak in de hand van de verkeersdeelnemer? Ook daar heeft de verslavingsdeskundige een verklaring voor. "We hebben vaak niet door dat iets een probleem is. Als je geen probleem ervaart ga je het ook niet oplossen."

Bron: omroepbrabant.nl